Tajlandia (Królestwo Tajlandii)
 
państwo w południowo-wschodniej Azji, graniczące z Laosemi Kambodżą na wschodzie, z Malezjąna południu oraz z Birmą (Myanmarem) i Morzem Andaryjskim na zachodzie. Tajlandia jest także nazywana Syjamem, gdyż była to jego oficjalna nazwa do 11 maja 1949. Międzynarodowe określenie "Thai" (ไทย) znaczy po tajsku wolny.

Historia 

Początek historii Tajlandii wiąże się z migracją Tajów z  południowo-zachodniej części Chin. Ludność ta dotarła na terytorium obecnego państwa w X–XII wieku. Tajowie opanowali dorzecze Menamu, zasymilowali się z żyjącymi tu Khmerami, ulegając jednocześnie wpływom ich kultury i ich religii - buddyzmu. W 1350 założono w dolinie Menamu Ajutthaję, stolicę królestwa. Państwo ze stolicą w Ajutthaji objęło prawie cały Półwysep Indochiński. Okres rozkwitu nastąpił w XV wieku, osłabienie w XVI wieku. W XVI i XVII w. rozpoczęły się kontakty z Europejczykami m.in, Portugalczykami, Hiszpanami, Holendrami i Anglikami. W drugiej połowie XVII wieku Birma zajęła Ajutthaję. W 1782 w południowej Tajlandii generał Czakri ogłosił się królem i założył nową dynastię nazwaną jego imieniem. Państwo stale umacniało się, ale próby powiększenia terytorium zostały zahamowane przez rosnące w tym regionie wpływy brytyjskie i francuskie; W latach 60. XIX wieku tajskie państwo było formalnie niepodległe, ale realnie było uzależnione od państw kolonialnych. Europejczycy odebrali krajowi zwierzchnictwo nad Kambodżą (1867) i Laosem (1893) - Indochiny Francuskie, W początkach XX wieku przeprowadzono reformę; władcy zachowali ustrój absolutystyczny. W 1932 nastąpił wojskowo-cywilny zamach stanu, który doprowadził do ustanowienia monarchii konstytucyjnej, a w 1938 władzę objęło wojsko. Rząd Tajlandii w 1940 zawarł pakt o nieagresji z Japonią, a później sojusz wojskowy i polityczny. Tajlandia brała udział w wojnie przeciw aliantom (tylko teoretycznie). W 1944 odsunięto od władzy rząd popierający Japonię po to, aby nie brać odpowiedzialności za udział w wojnie po stronie państw Osi. Po wojnie utrzymywano przyjazne stosunki z USA, wysłano do Wietnamu oddziały wspomagające wojska amerykańskie. W 1974 Zgromadzenie Narodowe uchwaliło konstytucję, ustanawiającą w Tajlandii demokrację parlamentarną. Konstytucję anulowano w 1977 po kolejnym przewrocie wojskowym. Zgromadzenie uchwaliło nową konstytucję w (1978).

 

Ustrój polityczny 

Tajlandia jest monarchią konstytucyjną. Na podstawie konstytucji z 1997 (unieważnionej po puczu w 2006 roku) głową państwa jest król (Rama IX Bhumibol Adulyadej, od 1946).
Władza ustawodawcza należy do 2-izbowego Zgromadzenia Narodowego wybieranego w wyborach powszechnych: Izba Reprezentantów (niższa) – 500 członków, na 4-letnią kadencję; Senat (wyższa) – 200 członków, na kadencje 6-letnią.
Władzę wykonawczą sprawuje rząd z premierem na czele – wyłaniany ze składu Izby Reprezentantów.

Klimat

 

 

 

 

Tajlandia jest krajem tropikalnym. W ciągu roku występują trzy pory klimatyczne: gorąca - od marca do maja (temperatura w Bangkoku 40 stopni C), deszczowa - od czerwca do października (temperatura nieco wówczas spada a wilgotność powietrza osiąga 98%), chłodna - od listopada do lutego. Na północy kraju pogoda jest przyjemniejsza niż na południu. Charakterystyczną cechą tajskiego klimatu są przynoszone przez monsuny, często ulewne, deszcze o każdej porze dnia.